Het LBIO (Als alimentatie uitblijft!)

Wat doet het LBIO precies?

Het LBIO brengt de betaling van alimentatie op gang, als dat onderling niet meer lukt. In een echtscheidingsconvenant, ouderschapsplan of beschikking staan afspraken over de kinder- en/of partneralimentatie. Als de afspraken zijn bekrachtigd door de rechter kan het LBIO een aanvraag in behandeling nemen. Degene die recht heeft op deze alimentatie kan bij het LBIO een aanvraag indienen als de betaling stokt. Dat kan digitaal, waarbij de originele rechtbankuitspraak – als bewijs – moet worden bijgevoegd. Vervolgens checkt het LBIO bij de alimentatieplichtige of er inderdaad niet is betaald. Deze heeft uiteraard altijd recht op een weerwoord. Maar de afspraken in het convenant zijn voor het LBIO leidend.

Hoe ver kan het LBIO gaan om de betaling te innen?

Ver. Het LBIO heeft de wettelijke bevoegdheid om loonbeslag en beslag op uitkeringen te leggen. Als betaling ondanks alle aanmaningen uitblijft, dan kan uiteindelijk ook beslag op een bankrekening, een huis of auto worden gelegd. Zo ver komt het in de meeste gevallen gelukkig niet. In 75% van de gevallen wordt de betaling na de bemiddeling van LBIO onderling geregeld.

Wat als iemand niet kán betalen

Situaties kunnen natuurlijk veranderen. Zo kan het inkomen van de alimentatieplichtige sinds de scheiding achteruit zijn gegaan. Het LBIO adviseert dan om een nieuwe procedure bij de rechter te starten en de alimentatie opnieuw te laten berekenen. Maar dan nog zal de betaler in beginsel moeten voldoen aan wat ooit is afgesproken. Het LBIO gaat niet op de stoel van de rechter zitten.

Kan een gang naar het lbio worden voorkomen?

Het is van groot belang om afspraken duidelijk in het convenant op te nemen. Dit kan veel gedoe ná de scheiding besparen. Momenteel blijkt dat de gezamenlijke kinderrekening regelmatig een bron van ruzie is, bijvoorbeeld omdat uitgaven over en weer niet goed kunnen worden verantwoord of stortingen uitblijven.

Daarnaast kan het helpen om in het convenant afspraken op te nemen om periodiek overleg met elkaar te hebben (bijvoorbeeld eens in de twee jaar) om te bezien of de afspraken nog steeds passen in de situatie. Het leven ontwikkelt zich immers na een scheiding en dingen veranderen. Denk aan een nieuwe partner, ander werk, andere leefomstandigheden.  Zo kunnen afspraken wellicht tijdig worden bijgestuurd.